Απολογισμός ΔΣ

Συναδέλφισσες/-οι

Το απερχόμενο Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. Λέσβου εκλέχτηκε σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για τον κλάδο και την ελληνική κοινωνία, έχοντας να αντιμετωπίσει την ένταση της επίθεσης ενάντια σε δικαιώματα και κατακτήσεις δεκαετιών. Ειδικότερα στην εκπαίδευση, τον Απρίλιο και τον Μάιο του 2013 είχαμε την αύξηση του διδακτικού ωραρίου, την απειλή για υποχρεωτικές μετατάξεις, μεταθέσεις ή και διαθεσιμότητες, την εφαρμογή του Νέου Λυκείου, την επιστράτευση… Παράλληλα όμως η ανάδειξη του νέου τότε Δ.Σ. συμβάδισε και με μια πρωτόγνωρη για τη νεότερη γενιά αγωνιστική ανάταση του κλάδου, με μαζικές διαδικασίες αλλά και με …διαψεύσεις, όπως η περιβόητη «απεργία που δεν έγινε».

Το Δ.Σ. συγκροτήθηκε σε δύο φάσεις, τον Ιούνιο (εκλογή Προέδρου και Γραμματέα) και τον Οκτώβριο (τα υπόλοιπα μέλη) του 2013, χωρίς το ενδιάμεσο κενό να δημιουργήσει πρόβλημα στην δράση του σωματείου. Σε επίπεδο λειτουργίας, τα στοιχεία δείχνουν έναν σύλλογο ζωντανό, ενεργό, σε επαφή με τα μέλη του, με αναβαθμισμένη παρουσία στην κοινωνική ζωή του τόπου:

ü  εκατόν πενήντα (150) περίπου ανακοινώσεις για διάφορα θέματα,

ü  τακτικές συνεδριάσεις του Δ.Σ., ανοιχτές στους συναδέλφους (περίπου 35),

ü  τακτικές επισκέψεις σε σχολεία (πρώτη φορά αξιοποιήθηκαν οι συνδικαλιστικές άδειες),

ü  διαμόρφωση λίστας συνδέσμων με κάθε σχολείο,

ü  επαναλειτουργία του ανενεργού blog της Ε.Λ.Μ.Ε.,

ü  δεκαπέντε (15) γενικές συνελεύσεις,

ü  παρουσία σε όλες τις απεργιακές κινητοποιήσεις (17 περίπου ημέρες απεργίας),

ü  ενεργοποίηση απεργιακής επιτροπής σε πολλές από αυτές,

ü  συστηματική παρουσία στα τοπικά Μ.Μ.Ε..

Επίσης, το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. ξεκίνησε και τη διαδικασία φορολογικής νομιμοποίησης του συλλόγου, η οποία έχει ολοκληρωθεί, όπως επίσης και μια προσπάθεια εγγραφής στο σωματείο όσων συναδέλφων δεν είναι μέλη, προσπάθεια που θα λάβει μορφή μετά τις σημερινές εκλογές και θα συνεχιστεί και από το νέο Δ.Σ..

Ως προς τα οικονομικά, ιδιαίτερα σημαντική ήταν η απόφαση της γενικής μας συνέλευσης του Σεπτέμβρη του 2013 με την οποία το ποσό της μείωσης της συνδρομής της Ο.Λ.Μ.Ε. θα παραμείνει στην Ε.Λ.Μ.Ε. για τη δημιουργία ταμείου αλληλεγγύης, το οποίο ήδη υπάρχει, έχει χρησιμοποιηθεί και θα μπορεί να χρησιμοποιείται και στο εξής, για τη στήριξη των απεργιακών κινητοποιήσεων, για την ενίσχυση μελών που έχουν μεγάλη ανάγκη (άτοκα δάνεια κ.λπ.).

Όσον αφορά ειδικότερα ζητήματα της δράσης του σωματείου τα τελευταία δύο χρόνια πρέπει να αναφέρουμε τα εξής:

1.      Την πάλη ενάντια στις διαθεσιμότητες-απολύσεις και στην κατάργηση των τεχνικών ειδικοτήτων:

Παρά το γεγονός ότι το κλείσιμο των τομέων των ΕΠΑ.Λ. και της ΕΠΑ.Σ. και οι διαθεσιμότητες έγιναν μέσα στο καλοκαίρι (9/7)- και δεν υπήρχε και το όπλο της απεργίας- η Ε.Λ.Μ.Ε. οργάνωσε αμέσως Γενική Συνέλευση (10/7), έβγαλε μικροφωνική στα Κεντρικά Λύκεια (11/7), έθεσε το ζήτημα στην προγραμματισμένη σύσκεψη σωματείων στην Ε.ΡΑ. (11/7), η οποία στο εξής έγινε κέντρο αγώνα και συντονισμού, κατέθεσε ψήφισμα στους Λέσβιους βουλευτές (12/7), συνάντησε μαζί με τους διαθέσιμους τον υπουργό Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου από τον οποίο βρήκε περιφρόνηση και εμπαιγμό (13/7), οργάνωσε ενημερωτική συνέλευση στην πλατεία Σαπφούς (14/7), προχώρησε σε τριήμερη κατάληψη της Δ.Δ.Ε. (15-17/7) και, τέλος, σε μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση 1.000 ανθρώπων στα Κεντρικά Λύκεια.

Μετά την ψήφιση του νόμου στη βουλή, η Ε.Λ.Μ.Ε. και η επιτροπή αγώνα, για να παραμείνει ζωντανό το ζήτημα, καθιέρωσαν συναντήσεις κάθε Τετάρτη για το υπόλοιπο του καλοκαιριού, έφτιαξαν blog και site, διακίνησαν ραδιοφωνικό σποτ, έκαναν συναντήσεις με δικηγόρους αλλά και παρέμβαση στη συναυλία του Θ. Μικρούτσικου.

Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, αλλά και ήδη νωρίτερα, το Δ.Σ. της Ε.Λ.Μ.Ε. προετοιμάστηκε πολύπλευρα για κινητοποιήσεις για την ακύρωση των διαθεσιμοτήτων. Έστειλε ανοιχτό γράμμα προς τους γονείς, οργάνωσε σύσκεψη με φορείς και γονείς στην αίθουσα του Περιφερειακού Συμβουλίου, έκανε εξορμήσεις με την απεργιακή επιτροπή στα σχολεία, τρεις μαζικές γενικές συνελεύσεις, συναυλία στην πλατεία Σαπφούς, μαζικά απεργιακά συλλαλητήρια, ενώ οι πρώτες ειδικά μέρες της- οκταήμερης τελικά- απεργίας είχαν ποσοστά που δεν είχαμε δει ποτέ, ξεπερνώντας και το 90%.

Μετά τη λήξη της απεργίας, η Ε.Λ.Μ.Ε. φρόντισε ώστε το ζήτημα να παραμένει ως αιχμή σε κάθε κινητοποίηση και κυρίως στις ημερομηνίες ορόσημο, όταν εκδικάζονταν οι υποθέσεις τους, με ανακοινώσεις στον Τύπο, πικετοφορίες, κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης κ.λπ.. Ακόμα και σήμερα, μπροστά στην επικείμενη επαναλειτουργία των ειδικοτήτων αυτών, η Ε.Λ.Μ.Ε. παρεμβαίνει με κάθε τρόπο ώστε η επανασύστασή τους να είναι αποδοτική και λειτουργική, όπως κάναμε με το πρόσφατο κείμενο για την ανάγκη ενημέρωσης των μαθητών.

2.      Τη μάχη ενάντια στην αυτοαξιολόγηση/αξιολόγηση κεντρικά και μέσα στους συλλόγους:

Ο αγώνας ενάντια στην Α.Ε.Ε. ξεκίνησε, συμβατικά, με την παρέμβαση στα σεμινάρια των σχολικών συμβούλων (28/11), με στάση εργασίας, από κοινού με τον Σ.Ε.Π.Ε., τα οποία έγιναν τελικά σε ξενοδοχείο της Βαρειάς. Ακολούθησαν γενικές συνελεύσεις σε Μυτιλήνη και Καλλονή, έξι τουλάχιστον αναλυτικές ανακοινώσεις, με επιχειρήματα νομικά και πολιτικά για να στηριχθούν οι σύλλογοι (είναι οι αναρτήσεις με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα στο blog της Ε.Λ.Μ.Ε.), επισκέψεις στα σχολεία, δύο συναντήσεις με τους Διευθυντές, παραστάσεις σε Δ.Δ.Ε. και Π.Δ.Ε., ανυπακοή στο «εντέλεσθε», ακύρωση των σεμιναρίων επιμόρφωσης των Διευθυντών στα τέλη του Ιουνίου 2014.

Με τη νέα σχολική χρονιά η Ε.Λ.Μ.Ε. προχώρησε στην οργάνωση της απεργίας-αποχής από όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης, σε επισκέψεις στα σχολεία, ανακοινώσεις κ.λπ.. Αποτέλεσμα της επιμονής της Ε.Λ.Μ.Ε. και πολλών συναδέλφων στα σχολεία ήταν να είναι η αξιολόγηση ήδη μια νεκρή και απονομιμοποιημένη διαδικασία, πριν την τυπική κατάργησή της σήμερα.

Από την αξιολόγηση-παρωδία θα μείνει στο απερχόμενο Δ.Σ. η μήνυση που δέχτηκε από Διευθύντρια Γυμνασίου, η οποία βρίσκεται τώρα στο στάδιο της προανάκρισης. Για τα μέλη του Δ.Σ. είναι μια τιμητική μήνυση, απόδειξη του ότι κάναμε καλά τη δουλειά μας, και δηλώνουμε ότι θα παλέψουμε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, και στη συνέχεια, για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στον αγώνα, στην αλληλεγγύη, στην αξιοπρέπεια.

3.      Τον αγώνα ενάντια στο νέο Λύκειο:

Από την ψήφιση του νόμου για το Νέο Λύκειο και εξής η Ε.Λ.Μ.Ε. προσπαθεί να εξηγήσει στην κοινωνία τις αρνητικές συνέπειες του συστήματος αυτού. Κράτησε αναβαθμισμένο το ζήτημα εντός της απεργίας του Σεπτέμβρη του 2013, ανέδειξε στη συνέχεια με ανακοινώσεις τα προβλήματα του Νέου Λυκείου (λ.χ. Τράπεζα Θεμάτων), οργάνωσε ή συμμετείχε σε εκδηλώσεις για τους γονείς σε συνεργασία με τους συλλόγους διδασκόντων σε Μυτιλήνη, Καλλονή, Γέρα, Πέτρα, Άντισσα, και, το σημαντικότερο, παρουσίασε αναλυτικά σε ημερίδα την θετική πρόταση της Ο.Λ.Μ.Ε. για τη λυκειακή βαθμίδα (3/5/2014), με καλεσμένο τον πρόεδρο του ΚΕ.ΜΕ.ΤΕ. της Ο.Λ.Μ.Ε. Π. Χαραμή.

Παράλληλα, στήριξε σε κάθε ευκαιρία τις μαθητικές κινητοποιήσεις ενάντια στο Νέο Λύκειο, όπως έκανε λ.χ. με τη στάση εργασίας και την συμμετοχή στην πορεία της 13/11/2014.

Σήμερα, είναι πια σαφές ότι, παρά το γεγονός πως μία πολιτική αλλαγή είναι αυτή που δικαιώνει σε ένα βαθμό τα αιτήματα των εκπαιδευτικών, είναι αυτός ακριβώς ο επίμονος και μακρόχρονος αγώνας των εκπαιδευτικών που οδηγεί στην επιστροφή των διαθέσιμων, στο πάγωμα και την απαξίωση της αξιολόγησης, στις αλλαγές στο Νέο Λύκειο.

Συνεχίζοντας, η Ε.Λ.Μ.Ε. δεν αμέλησε και την ευθύνη της στα μικρότερα καθημερινά ζητήματα, υπηρεσιακά ή ζητήματα λειτουργίας των σχολείων, που απαιτούσαν την μεσολάβησή της προς τη Διοίκηση ή τη δημοσιοποίηση, όπως

ü  τα κενά στα σχολεία και τις διοικητικές υπηρεσίες,

ü  τα κτηριακά ζητήματα και ιδίως η περίπτωση του Μουσικού Σχολείου,

ü  οι συχνές αναστολές της μεταφοράς των μαθητών,

ü  οι συμπτύξεις τμημάτων,

ü  η διάλυση της Π.Δ.Σ. και της ενισχυτικής διδασκαλίας,

ü  η εξόφληση δεδουλευμένων,

ü  καθυστερήσεις στην πληρωμή των αναπληρωτών,

ü  οι υποχρεωτικές αποσπάσεις εντός περιφέρειας,

ü  ζητήματα των πανελλαδικών εξετάσεων,

ü  η διευκόλυνση εκπαιδευτικών στις μετακινήσεις τους,

ü  η αποδέσμευση αποσπασμένων εκπαιδευτικών που καθυστερούσε,

ü  η δημιουργία τάξης υποδοχής για μετανάστες κ.ο.κ.

Για όλα αυτά τα ζητήματα υπήρξαν ανακοινώσεις ή παρεμβάσεις στις εκπαιδευτικές αρχές. Καθοριστική ήταν η παρέμβαση της Ε.Λ.Μ.Ε. για τη δημοσιοποίηση των λειτουργικών κενών τον Σεπτέμβρη του 2014, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια.

Επίσης, η Ε.Λ.Μ.Ε. Λέσβου

1.      στάθηκε στο πλευρό των μαθητών, όταν η Δ.Δ.Ε. αντιμετώπιζε ρεβανσιστικά τις κινητοποιήσεις τους (τρεις ανακοινώσεις για την αναπλήρωση μαθημάτων),

2.      εξέδωσε ψηφίσματα-ανακοινώσεις ενάντια την εισβολή των επιχειρήσεων στο δημόσιο σχολείο («μαθητεία για αποφοίτους», Deree, teachers4europe, Ελληνογερμανική), καθώς και

3.      ψηφίσματα για θέματα δημοκρατικών δικαιωμάτων, όπως οι συλλήψεις και οι διώξεις συνδικαλιστών, η δίωξη του σχολείου αλληλεγγύης «Οδυσσέας» από τη Θεσσαλονίκη ή για τους Τούρκους πολιτικούς πρόσφυγες που δικάζονταν στην Μυτιλήνη, ψήφισμα για την αστυνομική βία στην πορεία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, ενώ

4.      συμμετείχε και σε ευρύτερες κινητοποιήσεις, όπως το συλλαλητήριο για την υποβάθμιση δημοτικών σχολείων που καλούσε ο Σ.Ε.Π.Ε., ή διαμαρτυρία για το κλείσιμο του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και το συλλαλητήριο φορέων για την Δημόσια Υγεία.

Επίσης, η Ε.Λ.Μ.Ε. συνέχισε την ιδεολογική μάχη με τις ρατσιστικές και φασιστικές ιδέες, καταγγέλλοντας τη δολοφονία του Π. Φύσσα από τους τραμπούκους της Χρυσής Αυγής, οργανώνοντας διαδήλωση στην επέτειο της δολοφονίας του, εκδίδοντας δύο ανακοινώσεις για τον φασισμό και τον ρατσισμό, καταδικάζοντας «οπαδούς» και «νοσταλγούς» που δυστυχώς δρούνε μέσα στους κόλπους της.

Να σταθούμε σε τρία τελευταία σημεία του απολογισμού, που έχουν μια ειδική σημασία για τα μέλη του προεδρείου:

1.      Την ομοφωνία με την οποία λήφθηκε η συντριπτική πλειοψηφία των αποφάσεων του Δ.Σ. (μόνο για δύο ή τρεις αποφάσεις υπάρχει καταγεγραμμένη διαφωνία). Η ομοφωνία βέβαια δεν είναι πανάκεια. Είναι όμως στοιχείο και ένδειξη της προσπάθειας που έκανε το προεδρείο ώστε το σωματείο να είναι όλων των συναδέλφων, να ενσωματώνει και να εντάσσει τις διαφωνίες, να διαμορφώνει συνθέσεις με έναν τρόπο που να προωθείται η κοινή υπόθεση.

2.      Την απεργία στην οποία συμμετείχαμε για την Ε.Ρ.Τ., η οποία έγινε μέσα στην επιστράτευση. Για τους ελάχιστους συναδέλφους (20) που δηλώσαμε τη συμμετοχή μας στη απεργία (ακόμα κι αν εκείνην την ημέρα είχαμε κενό, γιατί ήταν ενδοσχολικές εξετάσεις) ήταν μια απόπειρα να νικήσουμε τον φόβο την οποία θα θυμόμαστε ως τέτοια, καμαρώνοντας σήμερα που κάναμε το βήμα αλλά συνειδητοποιώντας με δέος το ρίσκο της απόφασης αυτής.

3.      Παρόλο που δεν αποτελεί τμήμα του απολογισμού δεν μπορούμε να μην κάνουμε μια αναφορά και σε συναδέλφους που έφυγαν πρόωρα μέσα στη διετία που πέρασε, στεκόμενοι ειδικότερα σε μια συνάδελφο που εκπροσώπησε το σωματείο τον προηγούμενο καιρό, που διακρίθηκε για την προσφορά της στους μαθητές της αλλά και στους συλλογικούς αγώνες, τη Στέλλα Ταγαρούλια.

Αδυναμίες είχαμε πολλές και ανθρώπινες: το σημαντικότερο πρόβλημα παραμένει βέβαια η κινητοποίηση του κόσμου γύρω από το σωματείο, συμμετοχή η οποία και θέτει τα όρια της δυναμικής του. Θα μπορούσε να υπάρξει μια περισσότερο πολύπλευρη δράση του σωματείου (πολιτιστική, ψυχαγωγική κ.λπ.) ή να πετύχει περισσότερα προνόμια για τα μέλη του (λ.χ. εκπτώσεις με την κάρτα) ώστε να τα συσπειρώσει κοντά του. Θα μπορούσε επίσης να αναδιατάξει και τα γραφεία του, ώστε να είναι πιο φιλόξενα για τους συναδέλφους, ή να αναβαθμίσει τις σχέσεις της με τον Σ.Ε.Π.Ε.. Είναι σωστοί στόχοι, τους οποίους το απερχόμενο Δ.Σ. δεν μπόρεσε να υλοποιήσει, όχι επειδή δεν είχε τη βούληση αλλά γιατί βάραινε πάνω του πάρα πολύ η πίεση των απολυμένων συναδέλφων και το δυσάρεστο κοινωνικό κλίμα. Ευχόμαστε το επόμενο Δ.Σ. να καταφέρει, πριν από κάθε άλλο στόχο, να πετύχει πολύ περισσότερο την συσπείρωση των μελών του ώστε να γίνει το κύτταρο της συλλογικής ζωής του κλάδου.